Miód samo zdrowie!
Coraz chętniej wracamy do naturalnych sposobów leczenia. Moda na eko produkty do jedzenia trwa w najlepsze. Czas sięgnąć po ich odpowiedniki o leczniczym działaniu. Jeśli są nie tylko zdrowe, ale i smaczne to grzech z nich nie skorzystać. Tak jest właśnie w przypadku cennego produktu pszczelego – prawdziwego miodu!
Miód czy wiesz o nim wszystko?
Miód zatopiony w bursztynie został znaleziony na wybrzeżach Jutlandii i Sambii. Jego wiek szacuje się na 30-35 mln lat. Wykorzystuje się go od wieków, wraz z upływem czasu dowiadujemy się coraz więcej na temat jego powstawania i licznych właściwości leczniczych. Na temat zdrowotnych zastosowań miodu powstaje wiele publikacji, a apiterapia staje się ważną z dziedzin nauki.
Właściwości lecznicze miodu zależą od jego składu. Tak- każdy miód, choć słodki i pyszny, ma inny skład chemiczny. Przyjmuje się, że miody zawierają od 14 do 21 % wody, ok. 38 % fruktozy, ok.32 % glukozy, ok. 7 % maltozy, 1-2 % sacharozy, 1-2 % wielocukrów, ok. 0,2 % składników mineralnych i pierwiastków śladowych, 0,3 % kwasów,witaminy, substancje aromatyczne, aminokwasy, inhibinę, hormony. Dokładny skład miodu zależy od gatunku roślin, z których pochodzi. W jednych przeważa glukoza nad fruktozą (miód rzepakowy), a w innych odwrotnie – fruktozy jest więcej niż glukozy (miód akacjowy).
Miody różnią się także barwą. Miody wiosenne są z reguły jasne, kremowe i mają delikatny smak. Te produkowane w lecie są ciemniejsze i bardziej aromatyczne. O tych właściwościach decyduje zawartość olejków eterycznych, antyoksydantów i flawonoidów. Miody ciemne zawierają w swoim składzie więcej antyoksydantów oraz flawanoidów – tak wynika z badań naukowych.
Miody odmianowe
Miody dzielimy na te powstałe ze spadzi: liściastej lub iglastej oraz na powstałe z nektaru. To główny podział miodów, ale nie jedyny. Trzeba pamiętać, że są miody odmianowe, które mają charakterystyczne właściwości. O zakwalifikowaniu miodu do danego gatunku decyduje wiele czynników. Nie tylko barwa, o której już wspomnieliśmy, ale także zawartość wody, zawartość cukrów prostych, przewodność właściwa, liczba diastazowa, analiza pyłków miodu i inne. Najbardziej wiarygodnym jest badanie laboratoryjne miodu. Jest ono kosztowne, dlatego większość z nas rozpoznaje miód po smaku, zapachu i barwie. Można jednak się pomylić, nie znając charakterystyki danego gatunku.
Istnieją miody odmianowe łatwe do rozpoznania. Przykładowo miód gryczany-bardzo ciemny miód, prawie czarny o wyrazistym, ostrym zapachu i smaku. Trudno go pomylić z jakimś innym miodem. Raz spróbowany na długo zapadnie nam w pamięci.
Właściwości lecznicze miodów
Poznaliśmy ogólne informacje o miodach i ich podziałach. Jest to ważne, ponieważ każda odmiana miodu będzie miał inne właściwości lecznicze. Miody wielokwiatowe wiosenne świetnie wzmacniają organizm. Miód akacjowy poprawia działanie układu pokarmowego, miód rzepakowy wspomaga pracę wątroby. Miód gryczany pomoże na problemy z sercem, a lipowy na przeziębienie, kaszel i gorączkę. Miód mniszkowy wspomoże usuwanie toksyn z organizmu, a spadziowy poradzi sobie z infekcjami i bakteriami. Są też miody mniej znane-słonecznikowy, faceliowy, koniczynowy, fasolowy, nostrzykowy. Ich bogaty skład może Cię zaskoczyć! Nie traktuj ich jednak jako zamiennik lekarstw przepisanych przez lekarza. Mają one funkcję wspomagającą klasyczną terapię farmakologiczną. Stosuj je także profilaktycznie. Najważniejsza jest regularność przyjmowania miodu. To ona decyduje o skuteczności terapii. Chcesz wiedzieć więcej o właściwościach miodów?
Miód akacjowy
Odmian miodu mamy mnóstwo. Każdy rodzaj różni smak i barwa. Do najbardziej niezwykłych miodów należą miody akacjowe. Pszczoły pozyskują składniki miodu z tzw. białej lipy,czyli robinii akacjowej w okresie maja i czerwca. Otrzymany naturalnie produkt cechują niezwykle właściwości, bardzo korzystne dla ludzkiego organizmu. Miód akacjowy wyróżnia jego barwa. Płynna postać, czyli patoka, jest niezwykle jasna. Sprawia nawet wrażenie przezroczystej. Zwykle jednak barwę miodu akacjowego określa się jako jasnosłomkową.
Niezwykłe właściwości miodu akacjowego
Miód akacjowy, to szybko przyswajalne węglowodany, które doskonale wspomagają ludzki organizm w stanach wyczerpania i przewlekłego zmęczenia. Wszelkiego rodzaju infekcje niwelują zawarte w miodzie składniki typu potas, wapń, fosfor, żelazo, magnez i inne. Produkt to także bogactwo witamin z grupy B oraz niewielkich ilości biotyny, kwasu foliowego i pantotenowego. Największą grupę składników odżywczych miodu akacjowego stanowią cukry proste- glukoza i fruktoza. Za jego niezwykły aromat odpowiadają olejki eteryczne pochodzące z nektaru akacji. Na pełen zapach miodu składa się jednak aż pięćdziesiąt rożnych naturalnych substancji aromatycznych.
Wykorzystanie zalet miodu akacjowego
Jasnosłomkowy produkt ma konsystencję gęstego syropu. Cudowny kwiatowy aromat i delikatny smak jest uwielbiany i konsumowany przez dzieci. ze względu na zawarte w nim składniki, miód polecany jest przy problemach z trawieniem, nadkwaśności a nawet zapaleniu żołądka i jelit. Miód chroni bowiem błony śluzowe przewodu pokarmowego. Produkt sprzyja oczyszczaniu wątroby i jej regeneracji. Miód można używać na niegojące się rany i problemy skórne. Właściwości bakteriobójcze a nawet antybiotyczne sprzyjają leczeniom wszelkich innych infekcji np. zapalenia górnych dróg oddechowych. Dodatkowo miód akacjowy ma lekkie działanie uspokajające i moczopędne. Warto zmienić cukier do słodzenia napojów na miód akacjowy.
Trzeba jednak pamiętać o umiarze we wszystkim, nawet w używaniu miodu akacjowego. Ma on niewielkie właściwości alergiczne, ale lepiej nie podawać go niemowlętom, bo może okazać się dla nich szkodliwy.
Miód spadziowy
Miód spadziowy różni się od standardowych produktów tego typu. Zwykły miód nektarowy jest zbierany przez pszczoły z kwiatów. Natomiast aby wytworzyć miód spadziowy konieczna jest słodka wydzielina mszyc i/lub czerwi, które często żyją na drzewach. Spadź pojawia się zazwyczaj wiosną, gdy nie ma jeszcze innych kwiatów. Miód może powstać zarówno ze spadzi iglastej, jak i liściastej. Oba gatunki różnią się kolorem i nieco także właściwościami zdrowotnymi. Miód spadziowy jest uznawany za jeden z droższych miodów krajowych, ponieważ jest zbierany tylko w niektórych regionach kraju.
Co zawiera miód spadziowy?
Miód spadziowy bywa uznawany za zdrowszy niż miody nektarowe. Powodem jest przede wszystkim wyższa zawartość pierwiastków niezbędnych dla utrzymania dobrej kondycji. Warto tu wymienić choćby potas czy magnez. W miodzie tego typu znajdują się również tak zwane pierwiastki śladowe, jak srebro czy molibden. Godne uwagi są również zawarte w tym produkcie witaminy, takie jak A, C, K, PP oraz niektóre witaminy z grupy B. Spadziowy miód iglasty zawiera także gwajakol, który może okazać się skutecznym sposobem na mokry kaszel, ponieważ działa wykrztuśnie i przeciwbakteryjnie.
Miody spadziowe – czym się wyróżniają?
Miód spadziowy iglasty zazwyczaj wyróżnia się ciemną barwą oraz zapachem leśnej żywicy. Ten produkt można rozpoznać również po wadze, ponieważ w porównaniu ze zwykłymi miodami jest on cięższy. Wykazuje on korzystne działanie w przypadku chorób serca, nerwicy czy zapaleń dróg oddechowych. Miód ze spadzi liściastej jest nieco jaśniejszy. Polecany do wykorzystania w przypadku schorzeń dróg moczowych.
Miód spadziowy – właściwości prozdrowotne
Miód spadziowy można stosować zewnętrznie i wewnętrznie. Zewnętrznie przyspiesza gojenie ran i oparzeń. Wewnętrznie może być stosowany podczas trwania diet odchudzających, ponieważ jest bardzo słodki, a zawiera mniej kalorii niż cukier. Dodatkowo wzmacnia odporność i może łagodzić skutki kontaktu ze szkodliwymi substancjami.
Miód wrzosowy
Miód wrzosowy jest bardzo cenną odmianą miodu ma barwę rubinowo brunatną, gorzkawy ostry smak oraz charakteryzuje się naturanym zapachem wrzosu.
Ze względu na to, że bardzo trudno jest go pozyskać – taki miód szybko krystalizuje nawet już w plastrach, jest często nazywany „królem miodu”. Jego ograniczona dostępność związana jest z małą liczbą naturalnych wrzosowisk w Polsce, a to przekłada się na wyższą cenę miodu wrzosowego w porównaniu do innych odmian. Ubogi w witaminy, za to z bogactwem enzymów i wolnych aminokwasów.
Miód ten cechuje bogata zawartość korzystnych dla zdrowia substancji. Poza witaminami, w miodzie wrzosowym znaleźć można aminokwasy, hormony wzrostu, neurohormony oraz aż 47 łatwo przyswajalnych przez człowieka biopierwiastków (wśród których wyróżnić można potas, fosfor, wapń, sód i magnez). Cenne są też jego właściwości antyseptyczne, za które odpowiedzialna jest inhubina, hamująca rozprzestrzenianie się bakterii i wirusów w organizmie człowieka.
Dekstryny i białka zawarte w miodzie wrzosowym odpowiadają za jego galaretowatą postać w stanie płynnym. Krystalizacja powoduje zmianę konsystencji na ziarnistą i masłowatą.
Ze względu na swe własności antyseptyczne stosowany jest w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła. Ma działanie moczopędne i bakteriobójcze, dlatego wykorzystywany może być przy chorobach nerek i dróg moczowych. Działa łagodząco w schorzeniach reumatycznych, korzystnie wpływa również na układ trawienny. Jest doskonałym wyborem w przypadku przeziębień i obniżonej odporności, gdyż dzięki inhubinie wykazuje właściwości hamujące rozprzestrzenianie się drobnoustrojów w organizmie człowieka. Miód ten – poza sferą kulinarną, gdzie może mieć szerokie zastosowanie – jest również stosowany w kosmetyce.